روتور از اجزاء بسیار مهم و حساس صنعت می باشد که معمولا با سرعت بسیار بالایی دوران می کند، ازاین رو انتخاب تکیه گاه های مناسب برای آن ها بسیار حائز اهمیت است. در یاتاقان های مکانیکی (غلتشی و لغزشی)، همواره تماس بین روتور و یاتاقان وجود دارد و درنتیجه نیروی غیر خطی حاصل از این تماس، دینامیک سیستم را دستخوش تغییر می کند. با قرار دادن یاتاقان های مغناطیسی به عنوان تکیه گاه روتور، امکان حذف برخورد فراهم شده ولی حضور نیروهای غیرخطی در قالب نیروهای مغناطیسی (ناشی از تابعیت غیرخطی نیروی مغناطیسی از جریان الکتریکی و فاصله هوایی روتور و استاتور، تلفات هیسترزیس و جریان گردابی در کویل های مغناطیسی) همچنان وجود دارد. در این مقاله، رفتار غیر خطی سیستم در حضور نیروهای ایجاد شده توسط یاتاقان های مغناطیسی فعال (AMB) بررسی شده است. سیستم به صورت یک شافت انعطاف پذیر و با هشت درجه آزادی (چهار درجه برای دیسک و دو درجه برای هر یاتاقان) مدل شده و نیروهای ژیروسکوپی ناشی از انعطاف پذیری روتور و نیروی گریز از مرکز نیز در نظر گرفته شده اند. معادلات حاکم با فرض تیر ریلی استخراج و با روش رانگ- کوتای مرتبه چهار حل شده اند. نتایج در دو بخش، با و بدون حضور اثر وزن دیسک و محور موردبررسی قرارگرفته است. برای شناسایی رفتار سیستم از تکنیک های شناسایی آشوب، مانند تاریخچه زمانی، منحنی های صفحه فاز، نمودارهای طیف توان، مقاطع پوانکاره، نمودارهای دوشاخه ای شدن و ماکزیمم نمای لیاپانوف استفاده می گردد. نتایج به دست آمده بیانگر وقوع حرکت های پریودیک، زیر هارمونیک، شبه پریودیک و آشوبناک در پاسخ سیستم و همچنین تفاوت قابل ملاحظه رفتار غیرخطی سیستم در حضور اثر وزن می باشد.

در این تحقیق، پارامتر های یک مدل غیر خطی از سیستم همودینامیک معروف به مدل بالون به منظور تحلیل تصاویر تصویر برداری عملکردی تشدید مغناطیسی (fMRI) مورد شناسایی و ارزیابی قرار گرفته است. برای تخمین پارامتر های این مدل از دو روش استفاده شد. در این روش ها ابتدا واکسل هایی که سری های زمانی آنها حاوی فعالیت عصبی (ایجاد شده در اثر تحریک) هستند، شناسایی می گردد. سپس برای سری زمانی هر واکسل، پارامتر های مدل بالون یک بار با استفاده از روش «تندترین شیب» و یک بار با استفاده از الگوریتم ژنتیک تخمین زده می شوند. روش های پیشنهادی فوق روی داده های واقعی تصویربرداری عملکردی تشدید مغناطیسی به کار گرفته شد و شناسایی سیستم غیرخطی بالون برای واکسل های مختلف مغز توسط آنها انجام گرفت. دقت این شناسایی ها با مقایسه خروجی مدل حاصل و سری زمانی هر واکسل (داده واقعی) نشان داده شد. همچنین نتایج تخمین پارامتر با روش های پیشنهادی و نتایج حاصل از شناسایی سیستم به وسیله کرنل های ولترا که در سایر تحقیقات انجام شده است، کاملا سازگار بود. از این رو روش های پیشنهادی با احتراز از پیچیدگی های تحلیل نظری و با سرعت قابل قبول (به ویژه روش تندترین شیب) می توانند شناسایی سیستم را با بکارگیری روش های عددی انجام دهند.

زمینه و هدف: جابجایی دیسک یکی از شایع ترین اختلالات مفصل گیجگاهی فکی است و (MRI) MAGNETIC Resonance Imaging استاندارد طلایی در تشخیص آن می باشد. این اختلال می تواند تغییراتی در شدت سیگنال تصاویر MR به وجود آورد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین شدت نسبی سیگنال تصاویر MR در بافت رترودیسکال و عضله تریگوئید خارجی با انواع جابجایی قدامی دیسک و نیز Flattening سر کندیل در بیماران مبتلا به (TMD) Temporomandibular Disorder بود.روش بررسی: در این مطالعه که از نوع گذشته نگر می باشد، 31 تصویر MR بیماران مبتلا به جابجایی قدامی دیسک بررسی شد. پس از اندازه گیری شدت نسبی سیگنال در سه ناحیه بافت رترودیسکال، سر فوقانی و سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی، ارتباط میان شدت نسبی سیگنال با نوع جابجایی قدامی دیسک توسط آزمون Repeated Measured ANOVA ارزیابی و در هر کدام از 3 فضای مذکور از آنالیز T-test جهت مقایسه گروه دارای Condyle Flattening و گروه فاقد آن استفاده شد.یافته ها: در این تحقیق رابطه میان شدت نسبی سیگنال تصاویر MR با نوع جابه جایی قدامی دیسک در ناحیه رترودیسکال، در محل سر فوقانی عضله تریگوئید خارجی و در محل سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی معنی دار نشد (P=0.3). همچنین ارتباط معنی دار آماری میان شدت نسبی سیگنال تصاویر MR و Flattening سر کندیل در بافت رترودیسکال، در سر فوقانی عضله تریگوئید خارجی و در سر تحتانی عضله تریگوئید خارجی یافت نشد (0.05<P).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، بیانگر آن است که احتمالا شدت نسبی سیگنال تصاویر MR در بافت رترودیسکال و دو سر عضله تریگوئید خارجی پیش بینی کننده خوبی برای نوع جابجایی قدامی دیسک و وجود یا عدم وجود Flattening سر کندیل نیست و به نظر نمی رسد که بتوان از آن به عنوان یک علامت تشخیصی در پیشرفت TMD استفاده کرد.

امروزه با پرتاب ماهواره های اختصاصی گرانی سنجی، مدل های ژئوپتانسیل با پوشش جهانی یکنواخت و با دقت و قدرت تفکیک مکانی زیاد تهیه شده اند و ضرایب مربوط به این مدل ها به طور رایگان در اینترنت موجود است. از این رو استفاده از این مدل ها یکی از ساده ترین و ارزان ترین روش های تولید داده های گرانی به منظور بررسی طول موج های بلند میدان گرانی زمین است. البته کماکان مشاهدات زمینی نیز در ایجاد مدل های ژئوپتانسیل ترکیبی نقش دارند که با توجه به تراکم و دقت جمع آوری این مشاهدات، مدل های ژئوپتانسیل در مناطق گوناگون دنیا دارای دقت های متفاوت اند. بنابراین، کاربران مدل های ژئوپتانسیل باید قبل از استفاده از آنها، از دقت مدل های گوناگون در منطقه مورد نظر اطمینان حاصل کنند.در این مقاله به بررسی آخرین مدل های ژئوپتانسیل و تعیین بهترین مدل برای منطقه ایران پرداخته شده است. بدین منظور، ژئوئید حاصل از هر یک از این مدل ها با ژئوئید حاصل از GPS-leveling مورد مقایسه قرار گرفته است. البته از آنجایی که روی شبکه ترازیابی کشور تصحیح اورتومتریک اعمال نشده است، مقایسه مورد نظر پس از اعمال فیلترهای مکانی مناسب و در آزیموت های گوناگون صورت گرفته است که نتایج به دست آمده بر خلاف مقایسه های قبلی، حاکی از دقیق تر بودن مدل EIGEN-GL04C در ایران است.

در این پژوهش، پایداری الگوریتم ترکیبی PSO-GA در تخمین پارامترهای مدل مغناطیسی ارزیابی شده با دو الگوریتم ازدحام ذرات و ژنتیک، مقایسه شده است. از الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات (PSO) برای بهبود بردار عمل و از الگوریتم ژنتیک (GA) برای تصحیح بردارهای تصمیم گیری استفاده گشته. این ترکیب الگوریتم ها با استفاده از اپراتورهای ژنتیکی توانایی اکتشاف و بهره برداری را بهبود می بخشد. الگوریتم بهینه سازی مورد مطالعه به عنوان یک روش سریع برای مدل سازی ناهنجاری های مغناطیسی بر مبنای مدل های زمین شناسی ایده آل معرفی می شود و قابلیت استفاده در کاوش و تخمین مخزن های معدنی را دارد. علاوه بر این، در زمینه ی ژئوفیزیک اکتشافی، استفاده از مدل سازی با اشکال هندسی منظم مانند کره، استوانه، منشور قائم، دایک و غیره برای تخمین پارامترهای بی هنجاری های مغناطیسی معمولی است. همچنین، در این پژوهش با افزودن نوفه سفید گاوسی به داده های مصنوعی، عملکرد الگوریتم حتی در حضور نوفه تا 25 درصد نیز مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج نشان می دهد که این روش به خوبی عمل می کند. اعتبارسنجی این مدل با استفاده از داده های واقعی مغناطیسی هوابرد منطقه بصیران در استان خراسان جنوبی، انطباق خوبی با نتایج زمین شناسی نشان می دهد.